Μελέτη και κεντρική δορυφορική εγκατάσταση σε ξενοδοχεία, οικίες, εταιρείες, εγκατάσταση nova, δορυφορικά πιάτα
Μια εγκατάσταση κεντρικής δορυφορικής λήψης περιλαμβάνει, γενικά, τα πιο κάτω στοιχεία:
•Κάτοπτρο και LNB
•Πολυδιακόπτη
•Καλώδιο 75Ω
•Πρίζες
Το κάτοπτρο συλλέγει το σήμα που εκπέμπεται από το δορυφόρο και το εστιάζει στο σημείο, όπου τοποθετείται το LNB. To LNB υποβιβάζει τη συχνότητα του σήματος από την περιοχή των 10700 – 12750 ΜΗΖ, σε συχνότητες της περιοχής 950 – 2150 ΜΗΖ και ενισχύει τη στάθμη του.
Ο πολυδιακόπτης αναλαμβάνει να διαμοιράσει το σήμα που παίρνει από το LNB προς τις πρίζες. Σε κάθε έξοδο του πολυδιακόπτη συνδέεται μόνο ένας δορυφορικός δέκτης και γι’ αυτό φροντίζουμε, ώστε η κάθε έξοδος να καταλήγει σε μια μόνο τερματική πρίζα. Βεβαίως, μπορούμε να συνδέσουμε στην κάθε έξοδο του πολυδιακόπτη 2 ή και 3 πρίζες, αλλά μόνο έναν δέκτη μπορούμε να συνδέσουμε ανά έξοδο. Εξαίρεση αποτελεί το σύστημαUnicable, με το οποίο μπορούμε να τροφοδοτήσουμε μέχρι και 8 δέκτες ανά έξοδο. Αυτό, όμως, προϋποθέτει τη χρήση ειδικού πολυδιακόπτη και δορυφορικών δεκτών και θα πρέπει ν’ αποφεύγεται η σχεδίαση καινούργιας κεντρικής εγκατάστασης με βάση το σύστημα Unicable.
Υπάρχουν πολλοί τύποι πολυδιακόπτη σε διάφορους συνδυασμούς εισόδων/εξόδων καθώς και συνδυασμοί πολυδιακοπτών για ειδικές περιπτώσεις. Έτσι, μπορούμε να έχουμε λήψη από 1 έως 8 δορυφόρους και από ελάχιστους μέχρι πολλές δεκάδες χρήστες.
Κατά την επιλογή του πολυδιακόπτη θα πρέπει να συνυπολογίζεται και η δυνατότητα επέκτασής του στο μέλλον και ως προς τον αριθμό των χρηστών και ως προς τον αριθμό των δορυφόρων προς λήψη.
Την ιδιαίτερη σημασία που έχει η σωστή επιλογή καλωδίου την αναλύσαμε πιο πάνω. Ειδικά για τη δορυφορική λήψη, όμως, τα πράγματα είναι πολύ πιο αυστηρά, επειδή οι συχνότητες εδώ είναι κατά πολύ υψηλότερες και, κατά συνέπεια, και οι απώλειες.
Σχετικά με την καλωδίωση, καλό θα ήταν να υπάρχει ανά διαμέρισμα ξεχωριστό δίκτυο επίγειας και δορυφορικής τηλεόρασης. Η συνηθέστερη πρακτική, πάντως, που γενικά αποδίδει καλά σε πολυκατοικίες, είναι να καταλήγει στο σαλόνι κάθε διαμερίσματος μια γραμμή αποκλειστικά για δορυφορική λήψη και το επίγειο σήμα να φτάνει πρώτα στο σαλόνι και μετά στα υπόλοιπα δωμάτια, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τους περιορισμούς σχετικά με τη διανομή του επίγειου σήματος που αναφέραμε πιο πάνω.
Για μεγαλύτερες οικίες συνηθίζεται να συγκεντρώνονται τα σήματα τόσο της επίγειας όσο και της δορυφορικής λήψης σε ένα σημείο (συνήθως στο υπόγειο ή τη σοφίτα) και από εκεί να μοιράζεται ακτινωτά σε κάθε δωμάτιο. Επίσης αυτό διευκολύνει και τις περιπτώσεις που εφαρμόζουμε μια εγκατάσταση Έξυπνου Σπιτιού και περιλαμβάνει κεντρική διανομή εικόνας και ήχου.
